ฮาราโอเกะ

วันนั้นผมไปร้องคาราโอเกะที่ห้างอิมพิเรียลลาดพร้าว ชั้นล่างจะมีตู้คารามากมายหลายร้าน ผมชอบไปร้องกับเพื่อนเพราะมันคลายเครียดและถูกดี พอผมร้องไปซักพัก ก็มีกระเทยคนหนึ่งเดินเข้ามาตู้ข้างๆ ผมมองเห็นได้เพราะเป็นตู้กระจก เค้ามองมาที่ตู้ผม จ้องอยู่อย่างนั้น พวกผมก็ทำเป็นไม่สนใจ พยายามจะไม่มอง ต่างคนต่างแกล้งทำเป็นมองไม่เห็น สักพักมันเริ่มบายบ๊ายๆ และยิ้ม พวกผมก็ทำเป็นไม่มองอีกแต่ต้องกลั้นขำ เพราะมันตลกมาก เลยร้องกันอย่างไม่มีสมาธิเพราะต้องกลั้นขำ ทีนี้เค้ากระโดดมาเกาะกระจก แล้วยิ้มทำหน้าทำตายั่วยวน พวกผมกลั้นขำไม่อยู่ หัวเราะออกมากันอย่างด้ง น้ำหูน้ำตาไหล กระเทยคนนั้นก็ยิ้มๆ แล้วก็เดินจากไปโดยที่ไม่ได้ร้องเพลง พวกผมไม่ได้ร้องต่อ ร้องไม่ไหว เพราะมัวแต่ขำอย่างเดียว พวกผมก็ไม่ได้ว่าหรือด่ากระเทยคนนั้น เพราะคิดว่าเค้าคนนั้นมาช่วยให้เราได้หัวเราะกันอย่างมีความสุขจริงๆ