วันอังคารที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

ลิฟต์

วันนึง ในขณะที่ฉันลงไปซื้อของข้างล่างหอพัก และกำลังจะกลับขึ้นห้องเลยเดินขึ้นลิฟต์ เมื่อเข้าไปในลิฟต์ผมก็กดชั้นและพิงเองหลังกับด้านหลังลิฟต์เพื่อรอลิฟต์ขึ้น แต่ซักพักในขณะที่ประตูลิฟต์กำลังจะปิด ก็มีคนวิ่งมา ชูมือประมาณขอร้องให้รอด้วย หน้าตาแบบว่าอยากขึ้นมาก ผมก็ตกใจ เลยเด้งตัวยื่นมือรีบไปเพื่อจะกดให้ลิฟต์อย่าพึ่งปิด แต่ด้วยเพราะความรีบบวกกับสายตาที่กำลังจ้องมองคนที่วิ่งมา ผมทำให้ลิฟต์ปิดเร็วยิ่งขึ้นเพราะปุ่มที่ผมกดย้ำๆอยู่นั้นกลายเป็นปุ่มปิด ผมจึงรู้สึกผิดอย่างมาก มากจริงๆ ราวกับว่าไอ้คนที่รอนั้นจะขึ้นมาไม่ได้ถ้าไม่ได้ขึ้นเที่ยวนี้ ไม่รู้จะเสียใจขนาดนั้นทำไม 555 แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าไอ้คนนั้นต้องคิดว่าผมรีบกดปุ่มปิดเพื่อไม่ให้เค้าขึ้นมาอย่างแน่นอน จึงกลับมาคิดว่า บางครั้งก่อนๆที่ผมเคยเป็นฝ่ายวิ่งมาขอขึ้นด้วย แล้วลิฟต์ปิดไปต่อหน้าอย่างน่าโมโห อาจจะเป็นกรณีนี้ก็ได้ นึกแล้วก็โกรธใครที่ปิดลิฟต์ต่อหน้าผมไม่ลง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น